عوامل ایجاد خال

دو عامل در بروز خال‌های ملانوسیتی اکتسابی مهم است:

۱-زمینه ژنتیکی

تعداد خال‌هایی که در طول عمر یک فرد در بدن یا صورتش ظاهر می‌شود، ارثی است. اما زمان بروز این خال‌ها براساس زمینه ژنتیکی هر فرد فرق می‌کند.

بعضی از عوامل محیطی باعث می‌شوند عامل ژنتیکی بروز خال از حالت بالقوه به بالفعل دربیاید و زودتر از زمان موعد ظاهر شوند. نور خورشید یکی از مهم‌ترین عواملی است که در بروز زودتر خال‌های ملانوسیتی اکتسابی نقش دارد، استفاده مرتب از ضد آفتاب و دوری از نور خورشید می‌تواند در پیشگیری موثر باشد.

۲-خال‌های ملانوسیتی مادرزادی

این نوع خال‌ها از بدو تولد در بدن یا صورت افراد وجود دارند و اغلب به‌صورت ضایعات برجسته سیاه یا قهوه‌ای رنگ هستند. خال‌های ملانوسیتی مادرزادی به سه دسته کوچک، متوسط، بزرگ (غول‌آسا) تقسیم می‌شوند. در خال‌های ملانوسیتی مادرزادی بزرگ که اندازه آن‌ها بالای ۲۰سانتی‌متر است احتمال ایجاد ملانوسیت بدخیم زیادتر است. این‌گونه خال‌ها همیشه باید تحت نظر دکتر باشند.

خال برداری

خال برداری با لیزر  یکی از بهترین  و سریعترین روش ها و در عین حال بسیار ایمن می باشد. خال صورت بجز در یکی دو جای استثنایی در هر کجای صورت که باشد ظاهر خوبی برای فرد ایجاد نمی کند. اکثر خالها تجمع سلول های رنگدانه ای به نام ملانوسیت هستند. درون ملانوسیت ها ماده ی رنگی به نام ملانین تولید می شود و رنگ تولید شده باعث رنگی شدن سلول های ملانوسیت می شود. توزیع و فراوانی ملانوسیت ها تعیین کننده ی رنگ پوست است. تجمع بیش از حد ملانوسیت ها در مساحت کوچکی از پوست باعث ایجاد خال می شود. گاهی این تجمع با بالا آمدن پوست همان ناحیه همراه می شود که نتیجه ی آن خال برجسته است
روش های متعددی برای برداشتن خال وجود دارد. یکی از روش های مرسوم جراحی است. اما مشکل بزرگ در روش جراحی، لزوم انجام برش عمیق جهت برداشتن خال است. همین برش عمیق موجب ایجاد جای زخم یا اِسکار می شود. به همین دلیل برداشتن خال با لیزر  بیشتر توسط افراد انتخاب می گردد زیرا شانس اسکار و باقی ماندن جای آن کمتر است.
اِسکار یکی از معضلات زیبایی است و در عمل، درمان قطعی برای اسکار وجود ندارد. بنابراین توصیه می شود برای برداشتن خالها به هیچ وجه از روش های جراحی استفاده نشود و تا حد امکان برداشتن خال با لیزر  انجام گردد مگر در مواقع ضرورت که نتوان از آن کمک گرفت.
از دیگر روش های خال برداری استفاده از تکنیک کرایوسرجری یا به اصطلاح کرایو است. در این روش گاز اکسید نیتروژن به سطح پوستی مورد نظر زده می شود و بر اثر سرمای ایجاد شده عروق خونرسان به آن ناحیه یخ می زند و در نتیجه خونرسانی به ناحیه مختل می گردد.
اختلال در خونرسانی، مرگ بافتی یا نکروز را به همراه دارد و نهایتا خال به این شکل برداشته می شود. اشکال اصلی در روش کرایو، عدم تعیین عمق آسیب بافتی است زیرا قوام لایه های زیرین پوست تخمینی است و ممکن است سرمای زیاد باعث نکروز لایه های عمقی پوست و ایجاد اسکار گردد
از مشکلات مهم و قابل توجه روش کرایو تغییر رنگ ناحیه ی عمل است به این معنی که ناحیه ی درمان شده کم رنگ تر یا پر رنگ تر از ناحیه ی اطراف می شود و متاسفانه تغییر رنگ ایجاد شده به روش های مرسوم درمانی پاسخ مناسب نداده و معمولا پایدار است.
از روش های بسیار قدیمی و منسوخ شده، برداشتن خالها به روش حرارتی یا کوتریزاسیون است که به دلیل عدم تعیین دقیق عمق آسیب بافتی و احتمال زیاد در ایجاد اسکار، به خصوص برای برداشتن خال های صورت توصیه نمی شود و تقریبا یک روش منسوخ شده در برداشتن خال است

روش‌های برداشتن خال

سوزاندن خال، جراحی، لیزر، آر.اف .

۱-سوزاندن خال

یکی از روش‌های قدیمی برداشتن خال است. در این روش خال با دستگاه کوتر از طریق ایجاد گرما به وسیله جریان برق سوزانده می‌شود. از آن‌جایی که خال‌ها معمولاً قسمت‌های عمیقی در پوست دارند،‌ این روش ممکن است فرورفتگی چاله مانندی را در سطح پوست ایجاد کند. روش سوزاندن خال که بیشتر در گذشته استفاده می‌شد، برای برداشتن خال‌های ریز و سطحی کاربرد دارد، البته امروزه دستگاه‌های رادیو فرکانسی جایگزین دستگاه‌های کوتر شده‌اند که باعث می‌شود به‌کار بردن این روش اثر کمتری روی پوست بگذارد.

۲-جراحی جهت برداشتن خال

این روش پرکاربردترین روش برای برداشتن خال در میان پزشکان است. در این روش با ایجاد بی‌حسی موضعی در محدوده خال، ‌با تیغ جراحی یک برش ساده روی پوست ایجاد و خال از عمق پوست خارج می‌شود، ‌سپس جای آن یک یا دو بخیه ظریف زده می‌شود.

۳-خالبرداری با لیزر
یکی از بهترین روش ها خالبرداری با لیزر  است. در روش برداشتن خال با لیزر  عمق آسیب بافتی به طور دقیق تعیین می شود.  خالبرداری با لیزر برای خالهای مسطح پوستی و یا خالهای جانکشنال (ریشه دار) تنها روش برداشتن خال است. حتی می توان از روش برداشتن خال با لیزر جهت برداشتن خال های ناحیه ی اطراف چشم و پلک ها نیز با محافظت از چشم استفاده کرد. اما گران بودن تکنولوژی به کار رفته و آسیب بافتی مبتنی بر ایجاد حرارت و نتیجتا طولانی شدن زمان ترمیم از نکات قابل تامل برداشتن خال با لیزر  است. در این روش روند بهبودی اولیه تا ۲ هفته به طول می انجامد.
لیزر یکی از دقیقترین روش ها است که هیچگونه عارضه جانبی یا خطر ایجاد سرطان و یا عوارض جدی برای فرد ایجاد نمی کند.

۴-خال برداری با آر. اف

یکی از روش های بسیار مدرن که در بسیاری از مراکز زیبایی به منظور خالبرداری از آن استفاده می شود روش رادیوفرکانسی یا آر. اف است. تکنولوژی آر. اف متکی بر تولید و انتقال امواج مایکرووِیو بر سطح پوست است. در این روش به آسانی می توان عمق آسیب بافتی را تعیین نمود و در صورت آگاهی پزشک از ساختمان های پوست و تسلط کافی بر تکنولوژی آر. اف RF احتمال ایجاد اسکار یا جای زخم تقریبا صفر است. از آنجا که اساس آر. اف بر ایجاد حرارت نیست معمولا بهبودی و ترمیم ضایعه ی ایجاد شده از سایر روش ها سریع تر است. قیمت مقرون به صرفه ی روش آر. اف از دیگر نقاط قوت این تکنیک است. توانایی آر. اف در برداشتن خال های اطراف چشم و پلک (حتی لابه لای مژه ها) منحصر به فرد است و با هیچ روش دیگری به خوبی آر. اف نمی توان خال های این نواحی را برداشت. بر این اساس بهترین روش برداشتن خال و ضایعات مشابه پوستی آر. اف است.

برداشتن خال گوشتی صورت با آر اف

از ضایعاتی دیگری که به خوبی با آر اف قابل برداشتن است Skin Tag  یا میخچه های پوستی است. همچنین زگیل ها نیز به خوبی با آر اف قابل برداشتن است. البته در زگیل های راجعه، با توجه به ماهیت ویروسی بیماری بهترین روش استفاده از لیزر و از بین بردن ویروس در عمق پوست می باشد.
برای حذف خال با روش آر اف یا لیزر در صورتی که منعی از نظر پزشکی وجود نداشته باشد با یک بی حسی موضعی بدون هر گونه درد یا خونریزی در مدت کوتاهی ضایعه از پوست حذف می گردد. معمولا طی ۲ هفته بهبودی اولیه حاصل خواهد شد.

مراقبت های بعد از خالبرداری با لیزر

تا ۴۸ ساعت پس از لیزر از دارو و یا موادی که پوست را به اشعه حساس میکند مانند (هیدروکینون و لایه بردار و رتینویید موضعی) خودداری کنید.
از کرمهای بعد از لیزر با نظر پزشک معالج استفاده نمایید.
تا ۲۴ ساعت پس از لیزر موضع مربوطه را با  آب نشویید.
معمولاً در طی جلسه اول و دوم بعد از لیزر خالکوبی، خالها و لکه­ های جلدی ناحیه لیزر شده ممکن است به دلیل سطحی شدن رنگدانه­ های عمقی پررنگ­تر ­شود که جای نگرانی نیست و به تدریج کم رنگ­تر می ­شود.
زخم سطحی در ناحیه لیزر معمولاً پس از ۴ تا ۵ روز از بین می­رود. این زخم نباید به هیچ عنوان کنده شود چون باعث ایجاد لکه دایمی در ناحیه خال می­شود. اطراف خال مختصری قرمز و ملتهب می­شود که در عرض چند ساعت بر طرف می­ گردد.
استفاده از یک کرم ضد آفتاب مناسب با پوست (با صلاحدید پزشک) ضروری است.